Een zaadje planten dat uitgroeit tot iets moois

‘Dat eerste contact als de kinderen binnenkomen, is als mijn eerste kop koffie in de ochtend. Als leerkracht bouw je aan hun toekomst, maar ook aan Nederland en de maatschappij.’ Alihan Birkye (29 jaar) is meester van groep 7 en coördinator wetenschap en techniek op obs Nelson Mandela.

Dat meester Alihan nu zo bevlogen voor de klas staat, was helemaal niet zo vanzelfsprekend. ‘Na de havo wist ik niet wat ik wilde. Ik heb even commerciële economie gedaan maar stapte al snel over naar de pabo omdat ik erachter kwam dat ik iets met mensen wilde doen. De eerste zes weken vond ik niet leuk maar na de eerste stagedag wist ik: dit is het! Om met kinderen bezig te zijn en ze iets te leren, dat vind ik geweldig.’   

‘Je brengt ze rekenen en taal bij maar ook het leven, je draagt bij aan hun ontwikkeling, je maakt ze mens, je voegt iets toe aan hun karakter. Machtig die impact! Ze nemen veel van je aan dus is het belangrijk om ze de goede dingen bij te brengen. Normen en waarden. Als leerkracht draag je bij aan cognitieve ontwikkeling maar ook aan de sociaal-emotionele groei. Dat kan zijn van dag tot dag of van toets tot toets. De groei die je ziet, is geweldig, hoe klein die ook is.’

Rotterdamse helden
Alihan koos bewust voor Rotterdam-Zuid: ‘Hier kan ik een voorbeeld zijn. Tijdens een les tekenden de kinderen bij een uitvinder een persoon met blond haar, blauwe ogen en een Hollandse naam. Het deed me een beetje pijn dat voorbeeldfiguren er blijkbaar niet uitzien zoals zij. Daarom vertel ik succesverhalen over mensen die op hun lijken. Bijvoorbeeld over mijn nichtje die bij het NRC werkt. En over mijn eigen Rotterdamse helden, zoals rapper Winne. Samen met een collega wil ik dit soort mensen naar de klas halen. We willen meegeven dat zij ook dingen hebben bereikt. Je krijgt niet alles op een dienblaadje aangereikt, je moet er hard voor werken, net als iedereen. Maar zorg dat je volhoudt, dan kom je uiteindelijk op de plek waar je gelukkig bent.’

Zaadje
Als leerkracht moet je flexibel zijn. Naar aanleiding van de maatschappelijke discussie wilden de kinderen in Alihans klas meer weten over slavernij. ‘Ik heb zelf lesmateriaal gezocht en ook teksten van artiesten zoals Tupac en Akwasi gebruikt om te laten zien dat je pijn en frustratie creatief kan uiten. En dat racisme bestrijden begint bij jezelf. Er ontstond een gesprek tussen de leerlingen onderling hoe de ander iets ervaart als ze bepaalde opmerkingen maken. Heel mooi, ik stond er versteld van en merkte dat ze zich er bewust van werden. Dat zie ik als mijn taak: om op de basisschool een zaadje te planten waarmee de kinderen kunnen uitgroeien tot iets moois!’

Hard rennen
Waar loopt Alihan tegenaan? ‘De werkdruk is hoog, zeker op Zuid. Je merkt dat je iets harder moet rennen, dat je bepaalde dingen niet kan doen en keuzes moet maken. Zo zou ik de geschiedenisles willen verdiepen maar we moeten ons ook voorbereiden op de Cito-toets. De druk daarvoor is hoog, kinderen worden zenuwachtig en ervaren stress, dat wil ik niet.’

Kleurenpalet
Alihan is zelf Dordtenaar maar wil nergens anders werken dan in Rotterdam. ‘De eerste keer in de Kuip als kleine jongen was gigantisch. Toen ik hier ging studeren, waardeerde ik de schoonheid nog meer. Het kleurenpalet van culturen en mensen is geweldig. De meeste mensen begrijpen dat iedereen anders is, Rotterdam staat voor mij voor gezelligheid en saamhorigheid. En de schouders eronder, als het niet goed gaat, helpen we jou maar je moet er zelf ook wel aan werken!’