Gamze Karaca-Cobanoglu, genomineerd Leraar van het Jaar 2019, categorie mbo

‘Ik had altijd al een zwak voor het onderwijs, ik hou ervan om mensen te helpen.’ Toen haar baan als manager bij een grote verzekeringsmaatschappij steeds resultaatgerichter werd, maakte ze een carrièreswitch. Nu, 8 jaar later, is Gamze Karaca-Cobanoglu genomineerd voor Leraar van het Jaar in de categorie mbo.

‘Voor veel leerlingen ben ik een moederfiguur, streng maar rechtvaardig’

Gamze zat amper 3 weken op de lerarenopleiding toen ze via via in contact kwam met het Zadkine. ‘Ze zochten een docent economie en ik werd aangenomen. Dat was wel uitdaging, meteen voor de klas, tegelijkertijd studeren en thuis 3 kleine kinderen. Ik had geen didactische ervaring, ik ben gewoon in het diepe gesprongen. In mijn vorige baan nam ik nieuwe medewerkers altijd onder mijn hoede en legde ik het werk uit. Die ervaring kwam goed van pas.’

Streng maar rechtvaardig

Gamze is docent van alle economische vakken, kerndocent en coördinator niveau 4 op het Zadkine. ‘Ik sta met heel veel passie voor de klas. Ik ben consequent en biedt structuur, ook in de lessen. Dat hebben de leerlingen ook nodig. De studenten die ik lesgeef, zijn niet altijd de makkelijkste, veelal jongens van de straat. In de eerste week haten ze me, denken ze wie is die vrouw! Maar het is al snel duidelijk dat ik geen grapjes maak, ze weten wat ze aan me hebben. Ik ben streng maar wel rechtvaardig.’

Knuffel

‘Als een leerling niet in de les is, bel ik op. Vertel me waarom, wat is er aan de hand en hoe kan ik helpen? Ik zoek altijd verbinding. Op deze manier wil ik mijn leerlingen een veilig gevoel meegeven. Als ik op Insta zie dat iemand ’s avonds laat in de shisha lounge hangt, reageer ik wel even. Volgens mij heb je morgenochtend vroeg les… Je moet je leerlingen aanvoelen. Soms heeft een hele stoere jongen ook behoefte aan een knuffel. Bij veel van onze leerlingen speelt er thuis van alles en kan een schouder of luisterend een groot verschil maken. Ik investeer in een goede band en dat krijg ik terug. Voor veel van hen ben ik een moederfiguur, ik wil dat ze weten dat ze bij mij terechtkunnen. Daarom ben ik ook zo trots dat een aantal leerlingen mij voor de verkiezing heeft opgegeven.’

Hoe was je weekend?

De leerlingen van Gamze zijn zo divers als Rotterdam is. ‘Ik leer ze om respect te hebben voor een ander en voor elkaar. Ik probeer ze breed te laten kijken. Op maandag bespreken we eerst het weekend. Zijn ze uitgegaan, naar de moskee geweest, hebben ze Feyenoord gezien? Ik leer ze hoe je met meisjes omgaat. Ik wil ze bijbrengen dat je iemand begroet als je de lift in stapt. Dat je stil bent op 4 mei. Het bijbrengen van respect is een van mijn grote drijfveren, respect voor elkaar is het fundament van onze samenleving. Ik hoop dat mijn leerlingen later terugkijken en zeggen, hey, van die docent heb ik iets over het leven geleerd.’

Met en naast elkaar

Het Varkenoordseviaduct heeft een bijzonder plekje in Gamzes hart. ‘Mijn opa was in de jaren 60 één van de eerste Turkse gastarbeiders. Hij kwam in Krimpen aan den IIssel terecht, waar ik nu ook met mijn man en kinderen woon. Elke 2 weken ga ik met mijn zoon naar het stadion en verwonder ik me over hoe mooi de stad is. Vanaf hier zie je de moskee én de Kuip, een onwijs mooi gezicht. Het is bijzonder dat dat hier kan, die verbinding, met en naast elkaar.’