“Ik miste het Rotterdamse onderwijs en de grote diversiteit aan kinderen uit allerlei culturen.”

Ellen van de Braak (42), leerkracht groep 6 Prins Willem-Alexanderschool

“Als ik in de auto van Rotterdam naar ons huis in Gorinchem rijdt, voel ik me voldaan als ik die dag het verschil heb kunnen maken voor de kinderen. Hun blije gezichtjes en de lesdoelen die we samen bereikt hebben, geven me een goed gevoel. Mijn hart ligt in het onderwijs. Je bent zo belangrijk voor de kinderen en draagt bij aan hun ontwikkeling als leerling en op het sociale vlak. Wij zetten in het basisonderwijs belangrijke stappen, zodat ze later in de maatschappij hun steentje kunnen bijdragen.”

“Als jong meisje in Charlois schreef ik in mijn vriendinnenboekjes dat ik juf wilde worden, maar ik ben na de middelbare school op kantoor gaan werken. Ik was niet happy en heb me omgeschoold. Na de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk heb ik vier jaar op een kinderdagverblijf gewerkt. In de avonduren deed ik daarnaast de pabo. Vier volledige dagen kinderdagverblijf, twee avonden pabo en een dag stage was best wel aanpoten. Op de pabo voelde ik me vanaf het begin al op mijn plek. Onderwijs, didactiek en pedagogiek, dat boeide me enorm en met kinderen werken vond ik sowieso al leuk. Na mijn stage als leraar in opleiding ben ik een halfjaartje blijven hangen op de Wilhelminaschool in Charlois en daarna ben ik overgestapt naar de Prins Willem-Alexanderschool in IJsselmonde. Daar heb ik 10,5 jaar gewerkt. Toen we met ons gezin verhuisden van Rotterdam naar Gorinchem, heb ik tweeënhalf jaar voor twee basisscholen in Gorinchem gewerkt. Gelukkig kon ik in 2021 terugkeren en werk ik nu al weer voor het tweede jaar op de Prins Willem-Alexanderschool.”

Grote stappen zetten

“Ik ben destijds in Gorinchem gaan werken, omdat de lange reistijd me tegen ging staan. Ik stond vaak in de file en was driekwartier of langer onderweg. Mijn eigen kinderen waren toen nog jong en ik merkte dat ik veel miste van hun ontwikkeling. Mijn man is muzikant en hij kon er ook niet altijd zijn. Vandaar dat ik dichter bij mijn gezin wilde werken. Dat was wennen hoor. Ik miste het Rotterdamse onderwijs en de grote diversiteit aan kinderen uit allerlei culturen. Onderwijs heeft in Rotterdam echt alle aandacht. De focus ligt op het verbeteren van het onderwijs aan kinderen met achterstanden en daarin worden grote stappen gezet. Daar wilde ik graag weer aan meewerken.”

Flexibele tijden

“Ik heb best wel lang geworsteld met de keuze. Mijn dochter is nu bijna 9 en mijn zoon is 11, dus die kunnen zichzelf steeds beter redden. Dat maakte de beslissing om weer terug naar Rotterdam te gaan makkelijker. Ik was zo blij toen ik de vacature zag op de Prins Willem-Alexanderschool. Het moest zo zijn! Ik heb goede afspraken met de directie gemaakt. Ik ben er ’s morgens op tijd en dat betekent dat ik ook ’s middags niet al te laat naar huis hoef en de files voor kan zijn. Mijn partner stond volledig achter mijn keuze. ‘Je hebt het hier geprobeerd en als jij hier niet gelukkig bent, dan moet je gewoon terug naar Rotterdam’. Meerdere collega’s wonen trouwens niet in Rotterdam zelf, maar in de Hoekse Waard, Moordrecht en zelfs Raamsdonksveer.”

Blijven leren

“Ik heb in de tweeënhalf jaar op basisscholen in Gorinchem ook dingen geleerd. Een hele fijne adjunct-directrice zag dat ik talig was en zij heeft me geholpen daar in Gorinchem iets meer mee te kunnen doen. Onderwijsinhoudelijk waren ze nog niet zo ver als in Rotterdam, dus ik merkte dat ik stagneerde in mijn eigen ontwikkeling. Nu werk ik één dag per week weer als taalcoördinator en mag ik binnenkort een conferentie met workshops bijwonen. Zo blijf ik doorleren. Als ik een opleiding wil volgen, dan kan dat. Een collega van mij heeft het afgelopen jaar de opleiding tot adjunct-directeur gedaan, maar daar ligt mijn ambitie niet. Ik vind het voor de klas staan nog steeds heel erg fijn. Wellicht dat ik me uiteindelijk wil gaan specialiseren tot bijvoorbeeld intern begeleider. Maar ik zou dan wel een aantal dagen voor de klas willen blijven staan. Ik wil het gevoel met de klas blijven houden en niet alleen van achter een bureau werken. Ik ben meer van meedenken met twee benen in het onderwijs.”

Taalcoördinator

“Ik sta vier dagen voor groep 6 en één dag in de week ben ik taalcoördinator. Taal heeft heel erg mijn interesse en ik houd me bezig met het ontwikkelen van het talige curriculum voor de hele school. Vorig jaar hebben we met een werkgroep bijvoorbeeld na onderzoek een nieuwe taalmethode aangeschaft en dit jaar kijken we met de werkgroep naar een nieuwe spellingmethode. Dat mag ik begeleiden. Verder ben ik bij de schoolbieb betrokken en denk ik na hoe we begrijpend lezen beter kunnen geven in de doorlopende lijn. We werken met Teach like a Champion om de leerlingen te laten excelleren. Deze werkwijze gaat niet alleen om prestaties, maar ook om karakter en een sterke klascultuur. Ik vind de teamgeest op school bijzonder fijn. We staan klaar voor elkaar, willen van elkaar leren en zijn oprecht geïnteresseerd in elkaar.”

Uitstapjes

“Bij verschillende vakken komt Rotterdam regelmatig naar voren en dan vind ik het fijn dat ik de stad goed ken. Ook hebben we jaarlijks uitstapjes naar bijvoorbeeld de kinderboerderij, het theater of de haven. Ik heb Gorinchem ook in de klas gehaald. Vorig jaar ging het bij aardrijkskundelessen over rivieren als grens. De Merwede bij Gorinchem vormt de grens tussen Zuid-Holland en Brabant. Supergaaf dat ik ze foto’s en video’s heb kunnen laten zien vanaf de dijk in mijn woonplaats. Sommige kinderen hadden nog nooit een dijk gezien.”

Mijn favoriete plek

Rotterdam heeft een speciaal plekje in mijn hart. Als ik een favoriete plek moet kiezen, ga ik voor de gezelligheid van het centrum. De Koopgoot en de omgeving eromheen. En natuurlijk lekker rondstruinen in Donner.