Ismail Aghzanay, beste Leraar van het Jaar 2018, categorie voortgezet onderwijs

De schoolcarrière van Ismail verliep stroefjes. Hij was slim genoeg, maar “docenten hadden geen impact op me, ze raakten me niet”, zegt Ismail. Totdat hij op het hbo zag dat enkele docenten zich uit de naad werkten voor hun studenten. En oprechte belangstelling toonden. “Ze zagen me staan als de mens die ik ben. Deze levensles breng ik nu als docent dagelijks in praktijk.”

Rijk in mijn hart”


“Ik ben die docenten dankbaar. Ik was een clown, een grapjas. Mevrouw Bento zei: als je serieus genomen wilt worden, moet je iets minder grappen maken. Meneer Verbeek zat tot laat in de avond te werken voor zijn studenten. Mevrouw Stilinovich zei: ik zie potentie in jou. Zij en andere docenten hebben mij gemaakt tot de mens en docent die ik ben.”


Nederigheid

“Grapjes maken doe ik nog steeds graag. Maar ik stel me ook kwetsbaar op. Onlangs had ik per ongeluk een leerling gekwetst, doordat ik een situatie verkeerd had ingeschat. Toen bood ik mijn nederige excuses aan. Nadat ik leraar van het jaar was geworden ben ik nederiger geworden. Hoe groter de populariteit en hoe groter de waardering, hoe nederiger ik van mezelf moet zijn.”


Drie pennen

“In de klas wordt veel gelachen. Ook beladen onderwerpen komen ter sprake: terrorisme, seksuele geaardheid, drugs, machogedrag, geweld tegen vrouwen. Er wordt ook hard gewerkt. En er zijn duidelijke regels. Leerlingen moeten van mij drie pennen bij zich hebben. Zodat ze nooit een excuus hebben dat hun pen het niet doet. En alles wat ik op het bord schrijf, moeten zij overschrijven. Mobieltjes? Echt niet. Toen ik amper twee jaar terug begon als docent, ging ik uit van de inhoud van de les: de present simple, past tense. Tegenwoordig speel ik meer in op wat er gebeurt. Een grap, de actualiteit. Ik ga mee met de flow van de klas. De leerlingen geven me energie!”


Dom? Rijk!

“Laatst zei een leerling: meneer, ik ben dom. Die jongen kreeg straf. Want ik accepteer niet dat een leerling negatief over zichzelf denkt. Ik ga altijd uit van de mogelijkheden, niet van beperkingen of belemmeringen. Elke leerling heeft kwaliteiten, talenten, kansen. Laatst kreeg ik een Valentijnskaart van een leerling. ‘Meneer, ik wil u bedanken voor uw steun. U bent de vaderfiguur die ik nooit heb gehad.’ Dat raakte me diep en het was niet de laatste keer dat ik een traantje heb weggepinkt. Het laat zien hoe rijk ik ben geworden van dit werk. Rijk in mijn hart.”

  • Ismail: “Ik toon leerlingen mijn kwetsbaarheid, daarom durven leerlingen dat ook bij mij.”
  • Ismail is altijd een grappenmaker geweest en staat met het duo ‘Waterkonijnen’ regelmatig op de planken en in het theater.