Meester Joy: ‘Maar leraar is gewoon het mooiste beroep’

Joy Ramrattan, meester van groep 8 op de Regenboogschool Shri Saraswatie ging het nieuwe schooljaar met goede moed in. ‘Het nieuwe jaar is altijd een beetje spannend en door corona nog meer. Maar leraar is gewoon het mooiste beroep.’

Joy werkt 5 jaar op Regenboogschool Shri Saraswatie, sinds 3 jaar is hij meester van groep 8. ‘De eerste paar weken is het even wennen aan elkaar. Het leuke aan groep 8 is dat je kinderen ziet groeien. Het worden echt pubers, soms met een grote mond, ze bedoelen het niet verkeerd maar hun hormonen spelen op.’

Goed zoals je bent

Als leerkracht probeert Joy zijn leerlingen zelfvertrouwen mee te geven over wie ze zijn. ‘Ik maak me zorgen om sommige ontwikkelingen. Kinderen die denken dat ze eruit moeten zien als beroemdheden die fillers gebruiken of bepaalde kleding dragen. Daar praat ik veel over met ze, accepteer jezelf, je bent goed zoals je bent.’

Toffe leraar

Joy weet nog goed waarom hij voor het onderwijs heeft gekozen: ‘In groep 5 had ik zo’n toffe leraar, meester Richard. Hij was echt een entertainer, ik had niet het idee dat ik naar school ging, het was altijd leuk bij hem. Dat wilde ik ook doen, kinderen leren dat school heel leuk is. Ik wil mijn passie overbrengen en er zijn voor het kind. Ik ga tot het uiterste om eruit te halen wat erin zit, ik zie altijd wel potentie in een kind.’

Verlaag de werkdruk

Mindere kanten aan het onderwijs ziet Joy ook: ‘Alles moet gedocumenteerd worden, we zijn voor mijn gevoel soms meer bezig met administratie en plannen maken dan met lesgeven. Ik snap wel dat collega’s er na een paar jaar weer uitstappen. Er wordt vaak gezegd dat we te weinig betaald krijgen. Maar je kiest vooral voor het onderwijs omdat je het leuk vindt. Ik denk niet dat een hoger salaris zorgt voor meer leerkrachten. Het helpt wel om de werkdruk te verlagen, dáár mag meer geld heen.’

Altijd grapjes

Joy was genomineerd voor de verkiezing Leraar van het Jaar 2019. Het interview daarvoor zou al eerder plaatsvinden maar Joy verloor in april zijn vader aan corona. ‘We waren begin maart nog met het hele gezin op vakantie geweest. Mijn vader was mijn steun en toeverlaat, maakte altijd grapjes. Ik besprak alles met hem, ook praktische dingen. Hij hielp bijvoorbeeld altijd als er weer iets met mijn auto was. Ik mis mijn vader enorm.’

Het Zuiderpark is een belangrijke plek voor Joy. ‘Ik ben geboren en opgegroeid op Zuid en woon hier nog. Ik kwam er ook vaak toen ik op de pabo zat en het niet altijd even lekker ging. Nu wandel ik er vaak met mijn moeder. De natuur doet me goed.’

Levensenergie

‘Een nieuw schooljaar is altijd een beetje spannend maar door corona nog meer. Hoe zal het gaan met de besmettingen? Door het verlies van mijn vader zal ik nog wel moeilijke momenten hebben maar mijn werk is een goede afleiding. Kinderen zijn zo nieuwsgierig, hebben zoveel levensenergie. Op de basisschool zijn het lege bladen die nog tot van alles kunnen uitgroeien. Soms komen ze na een paar jaar terug om te vertellen hoe het met ze gaat. Dan zie je hoe ze zich ontwikkeld hebben. Ik vind het mooi om daar een bijdrage aan te leveren!’