Ik was ICT’er maar koos voor de kinderopvang

Ik heb mijn baan in de ICT opgegeven voor iets waar mijn hart ligt: de kinderopvang. Hier bieden we kinderen een goede start voor het basisonderwijs. Ze wennen aan het werken met juffen en meesters, zitten in een klas, doen groepsopdrachten en leren samenwerken. Ook krijgt hun taalvaardigheid een boost. We zetten alles op alles om de overgang naar de basisschool soepel te laten verlopen.

Daarnaast helpen we ouders met advies over de ontwikkeling en opvoeding van hun kind. Ouders zijn daar blij mee. Je kunt 100 boeken over opvoeden lezen, maar ouders geven aan dat ze veel meer hebben aan een gesprek met ons, omdat wij hun kind goed kennen. Elke dag ervaar ik de dankbaarheid van kinderen en ouders, dat maakt mijn werk zo waardevol.

Van hovenier tot sociaal pedagogisch werk

Op mijn zestiende volgde ik de opleiding tot hovenier. Al snel merkte ik dat het in het vak niet alleen om het creëren van mooie tuinen draaide, maar vaak ook om geld. Vanwege mijn sociale aard besloot ik na twee jaar over te stappen naar de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk (SPW), niveau 3. Mijn moeder was altijd al een oppasmoeder en ik ontdekte dat ook ik een passie had voor het werken met kinderen. In 2004 begon ik te werken bij de Buitenschoolse Opvang (BSO). Helaas werd mijn contract niet verlengd vanwege de crisis.

Carrière in de ICT

Daarna ben ik in de ICT gaan werken en begon ik mijn carrière in een magazijn met het verplaatsen van dozen. Gedurende twaalf jaar in de ICT heb ik verschillende functies bekleed, variërend van magazijnbeheerder en logistiek medewerker tot accountmanager en servicedeskspecialist. Hoewel ik carrière maakte, voelde ik dat er iets ontbrak.

Leven op z’n kop

Mijn leven werd op z’n kop gegooid toen ik in 2017 diabetes type I kreeg. Daar ging ik bijna aan onderdoor, het was op het randje. Tijdens mijn revalidatie had ik alle tijd om na te denken. Wil ik nog wel terug naar de ICT? Het antwoord was nee, want ik was er niet echt gelukkig. Wat dan? Voor mensen of kinderen werken en niet voor de dure auto van de baas, dat stond voor mij vast. Iets moois doen en iets betekenen voor anderen. Werk doen waar ik trots op kon zijn. En dat heb ik nu gevonden in de kinderopvang.

Uk & Puk

Ik ben in 2018 begonnen op de peutergroep van het kinderdagverblijf in het Groot Handelsgebouw naast Rotterdam CS. Als aanvulling op mijn SPW-diploma heb ik de training Uk & Puk gedaan voor de verplichte certificering Voor- en Vroegschoolse Educatie (VVE). Dit was leuk en ik heb veel opgestoken over onder meer sociaal-emotionele ontwikkeling, speelleeromgeving, spraaktaalontwikkeling, motorische en zintuigelijke ontwikkeling, rekenprikkels, resultaatgericht werken en ouderbetrokkenheid.

Muzikale meester

Momenteel werk ik vier dagen van negen uur. Daarnaast heb ik een tweede baan: muziek maken. Ik heb 20 jaar basgitaar gespeeld in bandjes en heb opgetreden in dampende zaaltjes met 50 tot festivals met 5000 man. Dit jaar heb ik thuis mijn eigen muziekstudio gebouwd met een modulaire synthesizer. In mijn eentje kan ik nu een soundtrack voor een film of game maken of muziek voor een technofeest. Mijn droom is om met mijn synthesizer live op te treden. Niet alles voorgeprogrammeerd afdraaien, maar gewoon improviseren en met z’n allen genieten van de muziek en de sfeer.

Speelse vorm van leren

Ik maak ook muziek in de groepen en speel onder meer ukelele, fluit en drums. Ik doe ook muziekspelletjes en de kinderen leren begrippen, zoals hoger, lager, sneller en langzamer. Muziek is een speelse vorm van leren, waarbij het geleerde goed blijft hangen. Ik speel kinderliedjes of gewoon een gezellig melodietje. Muziek activeert, zo speel ik liedjes bij het opruimen en bij het samenwerken en elkaar helpen. En muziek kan werken als een kind boos, opstandig, teruggetrokken of verdrietig is. Bij elke activiteit of stemming past wel een liedje of een muziekje.

Man op de groep

Een man op de groep heeft meerwaarde, absoluut. Mannen zijn niet beter, maar anders dan vrouwen. Mannelijke energie en eigenschappen maken het team sterker. Kinderen vragen op een andere manier aandacht van een meester dan van een juf. En om de stereotypen gelijk maar de wereld uit te helpen: ik ben ik er niet voor het potje voetbal, want ik heb het balgevoel van een visstick.

Goede begeleiding

De begeleiding hier is super. Een pedagogische coach ondersteunt ons en geeft adviezen en tips. Ook onze manager is top. Voor het eerst heb ik het gevoel dat ik niet voor de baas werk, maar dat de baas voor mij werkt. Zij doet er alles aan, zodat ik mijn werk goed kan doen. En binnen de kinderopvang kun je veel opleidingen en trainingen doen. Alles is mogelijk, als je maar gemotiveerd bent. Ik heb het nu prima naar mijn zin en wellicht ga ik in de toekomst nog een hbo-opleiding doen. Ook al ben ik bijna 40, je bent nooit klaar met leren en mijn werkgever juicht dit toe.

Vriendschappen

Ik heb vier jaar in Charlois gewoond en woon nu al een tijdje in Nieuwerkerk aan den IJssel.

Toch heb ik bewust voor Rotterdam gekozen als werkplek, want in de steden is het tekort aan pedagogisch medewerkers het grootst. Verder houd ik van die heerlijke mengelmoes van culturen, rangen, standen, religies en inkomens. Alles uit de stad komt samen in onze kinderopvang. Fantastisch om te zien dat kinderen en ouders van alle geldingen een band krijgen en zelfs vriendschappen sluiten. Wij helpen met integratie en het opbouwen van een gekleurde community; mensen kunnen respectvol, nieuwsgierig en vriendelijk met elkaar omgaan.

Hesjes aan en de stad in

Als het even kan, ga ik met de kinderen de stad in. Hesjes aan en hop naar het park, de kinderboerderij, Blijdorp, de fonteinen op het Schouwburgplein of naar de bieb om te lezen. Helaas hebben we niet altijd de benodigde begeleiders op de groep. De kinderen vinden het zo fijn om op stap te gaan. Dus mannen en vrouwen die nog twijfelen: loop een dagje mee in de kinderopvang. Het geeft voldoening en je krijgt er veel liefde voor terug.

Mijn favoriete plek

Het centrum. Ik loop mijn werk uit en iemand speelt jazz of hiphop op de piano op het CS. Verderop in het centrum spelen altijd wel om straatmuzikanten en soms speel ik mee. Ik pak graag een terrasje en geniet van de kunst op straat.