Loes: “Op een binnenstadschool in Rotterdam kun je écht het verschil maken voor een kind.”
Loes de Smet (26), zij-instromer po Hildegardisschool
Ik heb echt geen seconde spijt gehad van mijn keuze; leerkracht zijn is zo leuk! De spontaniteit en eerlijkheid van de kinderen maken iedere dag anders. Toen ik laatst een satijnen blouse aan had, vroeg een leerling uit groep 4 met een ernstig gezicht: “Juf, ben je in je pyjamashirt naar school gekomen?” Hij was bloedserieus. Je maakt echt de grappigste dingen mee. Het werk van een leerkracht is wel intensiever dan ik van tevoren had verwacht. Je moet altijd aan staan. Als ik het bij mijn vorige baan ’s avonds een keer laat had gemaakt, dan functioneerde ik de dag erna nog prima op halve kracht. Nu zijn er 20 kinderen afhankelijk van me en ze rekenen op me. Het lijkt alsof ze het ruiken als je moe bent. De eerste weken kwam ik gesloopt thuis, maar ik haal enorm veel energie uit mijn werk. Ik vind de succesbelevingen van leerlingen geweldig om te zien. Ze kunnen iets niet; je neemt de tijd om het nog een keer uit te leggen en ineens valt het kwartje. Deze week zei een leerling na zo’n moment: “Juf, ik dacht altijd dat ik slecht was in rekenen, maar ik kan het eigenlijk wél!” Van zo’n opmerking kan ik op de fiets naar huis nog nagenieten.
Van jurist naar juf?
Het onderwijs sprak mij altijd al aan. Tijdens mijn rechtenstudie gaf ik bijles en werkte ik als vrijwilliger bij de VoorleesExpress. Ik ben in die tijd uit interesse naar een +R informatieavond voor zij-instromers geweest. Daar werd ik erg enthousiast van, maar ik besloot eerst iets met mijn opleiding te doen. Na stages in de advocatuur begon ik als wetgevingsjurist bij het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Het voorbereiden van wetgeving was inhoudelijk interessant, maar erg theoretisch. Als klein schakeltje in een enorm ambtelijk overheidsapparaat ben je erg afhankelijk van anderen voor de invulling van je werkweek. Aan het eind van de week dacht ik vaak: wat heb ik nu concreet gedaan? Het onderwijs bleef kriebelen.
Zelf scholen benaderd
Na lang twijfelen besloot ik verschillende scholen in Rotterdam te benaderen. Er werd enthousiast gereageerd en ik kreeg uitnodigingen om mee te lopen. Na ieder bezoek fietste ik vol energie naar huis. Via LinkedIn kwam ik in contact met de directrice van de Hildegardisschool. Zij werkte vijftien jaar geleden ook als wetgevingsjurist bij een ministerie en besloot de overstap naar het onderwijs te maken. Wat een toeval, dit was precies mijn verhaal! Het kan dus, ook zonder onderwijservaring en de juiste diploma’s. Ik heb haar gebeld en zo is het balletje gaan rollen. Een intensieve sollicitatieprocedure volgde: gesprekken met het schoolbestuur en een recruitmentbureau, een capaciteitentest en de WISCAT. Op basis van een persoonlijkheidsvragenlijst volgde een gesprek met een psycholoog. Na een geslaagd praktijkassessment kreeg ik te horen dat ik was aangenomen. Ik kon een maand later al beginnen. Nu ga ik één dag in de week naar de pabo en de andere vier dagen sta ik als zij-instromer voor de klas. Ik startte samen met een ervaren leerkracht voor de groep. Toen dat goed ging, mocht ik een halve dag zelfstandig lesgeven en inmiddels draai ik de groep de hele vrijdag zelf. Ik word hierin heel fijn begeleid door de school en door mijn collega’s.
Alles in de buurt
Rotterdam is echt mijn stad, er is altijd wat te doen en te beleven. Ik ga graag naar Weelde en het Keilecafé in Rotterdam West en ik ben gek op de Centrale Bibliotheek. De ene week volg ik salsalessen en de week erna doe ik mee aan een bootcamp in het park: alles is in de buurt te vinden. Op een binnenstadschool in Rotterdam kun je écht het verschil maken voor een kind. De meeste kinderen uit mijn klas waren heel blij dat de zomervakantie voorbij was. Ze vinden het fijn op school en er is regelmaat en structuur. Ik had niet verwacht dat ‘gewoon’ op school zijn zo’n toegevoegde waarde kan hebben. Er zijn gelukkig veel initiatieven voor kinderen in Rotterdam. Zo komt het wijkteam naar ons schoolplein en gaan leerlingen na schooltijd naar het Kinderparadijs in het Oude Noorden.
Ruimte voor ontwikkeling
Het is nooit te vroeg of te laat om over te stappen naar het onderwijs. Als het bij jou ook kriebelt, raad ik je aan mee te lopen op diverse scholen en in gesprek te gaan met zij-instromers. Toen ik vrienden en familie vertelde over mijn keuze kreeg ik soms de vraag of ik niet bang was dat het werk eentonig zou worden. Nu ik een half jaar op school rondloop, zie ik dat dat echt niet waar is. Er is zoveel te leren over de ontwikkeling van kinderen, over het geven van inhoudelijk interessante en inspirerende lessen en over groepsvorming. Je kunt de verdieping opzoeken door je te specialiseren in een bepaald vak en je bent vrij om te experimenteren met bijvoorbeeld muziek of drama in de klas. De mogelijkheden zijn eindeloos. Ik heb in een half jaar al zoveel geleerd en mijn doel is om uiteindelijk een supergoede leerkracht te worden. Daar ga ik de komende jaren met veel plezier keihard aan werken.
Mijn favoriete plek
Ik ga graag naar het Euromastpark om te sporten, voor een wandeling en om te barbecueën met vrienden. In de zomer vind je me daar met een goed boek.
Bekijk hier alle informatie over leraar worden in Rotterdam.