Van journalistiek naar basisonderwijs
“Kinderen in tien maanden leren lezen, dat is magisch!”
Karen Hamerlynck (55), leerkracht groep 3 Nicolaasschool
Aan mijn ouders heb ik de magie van het leren zo uitgelegd: De kinderen die de eerste schooldag binnenkomen, kunnen niet lezen. Ik leer ze tot de Kerst elke twee dagen een letter. Aan het eind van het schooljaar schrijf ik een boodschap op het digibord: Goedemorgen allemaal. Je mag het werkje maken dat op je tafel ligt. Maar je mag ook een boek pakken uit de kast. De kinderen komen binnen, lezen aandachtig woord voor woord de zinnen en pakken uit zichzelf een boek uit de kast. Kinderen in tien maanden leren lezen, dat is magisch!
Ik heb ontwikkelingspsychologie gestudeerd aan de UvA. Daarna deed ik nog even Geschiedenis en rondde ik de postdoctorale opleiding Journalistiek af. Daarna heb ik 14 jaar als journalist gewerkt bij het AD: sport, buitenland, kunst, zaterdagbijlage, columns en eindredactie. In 1994 ontmoette ik mijn man op de redactie van het AD. In 2002 kregen we beiden het wilde plan een boetiekhotel in Rotterdam te beginnen. Het duurde even, maar in 2008 openden we Pincoffs. Dit hotel hebben we samen 12 jaar met veel plezier gerund, toen het bij mij in 2022 begon te kriebelen. Mijn man voert nog steeds de scepter en ik heb een stap teruggedaan. Ik ben blijkbaar iemand die elke 10 tot 15 jaar iets nieuws wil.
Mooi vak: uitdagend en divers
Toen ik tegen de 50 liep, vroeg ik mezelf af: ga ik nog iets met mijn studie psychologie doen? Tijdens de onderwijsjaren van mijn drie kinderen zag ik dat leerkracht een mooi vak was: divers, uitdagend en je kunt er veel van jezelf in stoppen. In mijn zoektocht stuitte ik op het zij-instroomtraject en kwam ik in contact met de stichting RVKO. Vanwege mijn academische diploma kon ik de pabo in twee jaar doen. Na het sollicitatiegesprek heb ik alle testen en toetsen gedaan en stond ik een proefles voor de klas. Ze zagen het in me zitten. Ik ben blij dat de RVKO mij op mijn 52e de kans heeft gegeven om te leren en betaald te werken. Dat laatste is belangrijk, want ik wilde financieel blijven bijdragen aan ons gezin.
Het verschil maken
Ik ben in maart 2022 afgestudeerd en heb bewust voor de Nicolaasschool in Rotterdam-West gekozen. Op deze school kan ik bijdragen aan het bestrijden van de kansenongelijkheid in de samenleving. De school staat in een wijk met uitdagingen: gezinnen hebben het niet breed en door de meertaligheid hebben kinderen vaak een taalachterstand in het Nederlands. Ze nemen andere talen en andere culturen mee en dat is een verrijking. Ik kan op deze school het verschil maken door jonge kinderen een goede start te geven. Hoe dan? Als leerkracht heb je een pedagogische en een didactisch rol. Hoe haal je het meest uit een kind op heel veel verschillende gebieden? Hoe stimuleer en ondersteun je hun ontwikkeling? Dat is pedagogiek. Didactiek gaat over kennisoverdracht, het aanleren van vaardigheden en inzicht geven.
Positieve leercultuur
In groep 3 komen kinderen uit acht verschillende kleuterklassen bij elkaar. Daar moet je dus een klasje van smeden dat tot groep 8 bij elkaar zit. Kinderen die respect hebben voor elkaar en lief zijn tegen elkaar. Als leerkracht maak je heel duidelijk: wij horen bij elkaar, we zorgen voor elkaar, we troosten elkaar en we schoppen en slaan elkaar niet. Zo’n positieve leercultuur kun je als leerkracht creëren.
De ontvankelijkheid van kinderen is bijzonder: bijna alles wat ik vertel of wat ik in de klas laat zien, is nieuw voor ze. Voorlezen, plaatjes en filmpjes laten zien, vinden ze echt geweldig. De hele dag door blijven ze vragen stellen, gekke vragen soms en daar word ik blij van.
Rolmodel en vertrouwenspersoon
Als leerkracht kom je vaak als een van de eerste volwassenen uit een andere wereld dan hun bekende gezins- en familiewereld. Thuis kan er van alles de hand zijn. Weinig kinderen op deze school zitten na schooltijd op een sportclub of gaan naar muziekles. Als leerkracht geef je deze kinderen toegang tot andere werelden en ben je hun rolmodel. Daarnaast ben je ook vertrouwenspersoon. Als er door armoede of om wat voor reden dan ook stress is in het gezin, dan moet een kind zich zo veilig bij je voelen dat hij of zij zich durft te uiten.
Naar buiten
De buitenlessen vind ik leuk. We doen buiten spelletjes die iets met rekenen of taal te maken hebben, zoals getalkaarten op de juiste volgorde leggen en dictees met stoepkrijt. Voor wereldoriëntatie lopen we een rondje om de school en kijken we naar verkeer, zebrapaden, wegen en huizen. Met aardrijkskunde praten we over kantoorgebouwen en winkels. Vier keer per jaar gaan we naar natuurspeeltuin De Speeldernis voor seizoenslessen over planten, insecten en vogels. Ook gaan we twee keer per jaar naar de kinderboerderij.
Persoonlijke invulling
Denk jij ook na over zij-instromen? Leerkracht is een leuke en afwisselende baan. Het vraagt energie, flexibiliteit, improvisatietalent en creativiteit. Natuurlijk heb je basisstof en leerdoelen, maar de manier waarop jij de lessen invult, is zo persoonlijk. Wie je bent en wat je te bieden hebt, kun je er echt in kwijt. Die ruimte heb je!
Ik leer als leerkracht nog elke dag van en met de kinderen en collega’s. Als school zijn we bezig met bewegend leren en dat vind ik spannend om in mijn lessen te stoppen. Ik ben nu 55 en ik kan mezelf nog 10 tot 15 jaar blijven ontwikkelen in het onderwijs!
Overweeg je ook een carrièreswitch naar het onderwijs of de kinderopvang? Klik hier voor meer informatie.
